دل بسته ام به ضمیر شعرهای نگفته ام
به غزلهایی که
خیالشان به گریه می اندازدم
من...
ضمیر تمام شعرهای جهان را
به نام تو ثبت می کنم
تمام عاشقانه های دنیا را
دوباره می گویم
برای تو که همزاد همیشه ی شعرم بوده ای
بی آنکه بدانمت!
یک احساس بارانی...! آن زمان که بارش بی وقفه درد سقف کوتاه دلت را خم کرد بی گمان خواهی گفت به کدامین گناه چشمانت بارانیست... |